OBSERWATOR CAŁOŚCI

OBSERWATOR NIEBIOS

Obserwator Niebios, Obserwator Całości

Sam jest sobie światem, świata swego nie ma

Ten którego życie nigdy nie zaskoczy

Wznosi swe oczy ku globowi tajemnic

Istneinie co rzeźbiło w tej ziemi rękoma

Teraz zniknęło i nigdy nie wróci

Czyżby życie znów zniszczyło życie?

Czy bawi się gdzie indziej, czy poznało więcej

Niż zasady swych dziecinnych gier ?

Może jaszczur wzniósł w grozie swój łeb

I nadszedł koniec dla braterstwa Ziemii z Człowiekiem

Sądź po tej rasie nie przez pustkę ruin

Czy Boga oceniasz poprzez zwłoki jego dzieci?

Jaszczur wzniósł w grozie swój łeb

I nadszedł koniec dla braterstwa Ziemii z Człowiekiem

Od życia w pojedynkę do zycia w jedności

To jeszcze nie kres Twojej wędrówki

I chociaż statek twój jes tak potężny

Morzu brak miłosierdzia dla Ciebie

Czy przeżyjesz w tych odmętach istnienia?

Zbliż się starozytne dziecię,

Oto moja rada na dlaszą tułaczkę

Lecz myśli twe zwrócone już są w stronę gwiazd

Tam gdzie my poszliśmy, ty nie możesz dojść

To tylko twój los, tylko twoje przeznaczenie